சஹஸ்ராரம் (பாகம்....2)

சஹஸ்ராரத்தை குண்டலினி அடைந்ததும், சிவ சக்தி ஐக்கிய ஸ்வரூபத்தை உணர்தலாகிய பரமானந்த நிலை கிட்டும். அந்நிலையில், பரம்பொருளின் எங்கும் நிறைத் தன்மையை உணர்ந்து, 'அஹம் ப்ரம்மாஸ்மி' என்பதை உணர முடியும்.

இவ்வாறு உணர்ந்தவர்களே, ஞானிகள், யோகிகள் என்று போற்றப்படுகின்றனர். இது இறையருளாலேயே கிட்டும்.

பரிபூரண ஞானஸ்வரூபமாக விளங்கும் ஸ்ரீ சரஸ்வதி தேவியின் சகலகலாவல்லி மாலைக்கு இங்கு சொடுக்கவும்.

மந்திராலாய மூல பிருந்தாவனம்.

 இவ்வாறு பரம்பொருளுடன் ஒன்றும் நிலையையே, சமாதி நிலை என்கிறோம். இந்தப் பதிவில் நாம் சமாதி நிலை மற்றும் அதன் வகைகள் பற்றிச் சுருக்கமாகப் பார்க்கலாம்.

சமாதி நிலை.:

யோகத்தின் மூலம் இறைவனும் நாமும் ஒன்றே என உணரும் நிலை 'சமாதி நிலை எனப்படுகிறது.சமாதி என்ற சொல்லை சம்+ஆ+தி (பரம்பொருளுடன் ஒருங்கிணைவது) என்று பிரித்துப் பொருள் கொள்ள முடியும். ஞானிகள், உலகவாழ்வினை நீத்து இறைவனுடன் இரண்டறக் கலப்பது, 'மஹாசமாதி' அல்லது 'விதேக முக்தி' எனப்படுகிறது.ஞானிகள், தாம் உலகவாழ்வைத் துறக்கப் போகும் நேரத்தை முன்கூட்டியே அறிந்து, தெரிவித்து, மஹாசமாதி நிலையை அடைந்த இடங்கள், ஜீவ சமாதிகள் எனப்படுகின்றன.

மகாசித்தரான கொங்கணவர், சமாதி நிலைகளை ஆறு வகைப்படுத்துகிறார்.

1.தத்துவல்ய சமாதி:

நமது மனித உடல் 36 தத்துவங்களால் ஆனது. இப்பௌதிக உடலை சூட்சும சரீரத்தில் அடக்கி, அந்த சூட்சும சரீரத்தை அழித்து, அதை எல்லாவற்றிற்கும் காரணமான மாயையில் அடக்கி, பின் அந்தக் காரணத்தை பரப்பிரம்மத்தோடு இணைத்து, அந்த நிர்க்குண நிராகாரப் பரப்பிரம்மம் எங்கெங்கும் வியாபித்திருப்பதை முழுமையாக உணர்ந்து ஒன்றுதலே தத்துவல்ய சமாதி எனப்படும்.

2. சவிகல்ப சமாதி:

ஜீவாத்மா, தானென்ற நினைவை முழுதும் மறக்காது, பரமானந்த நிலையை உணர்தல் சவிகல்ப சமாதி எனப்படுகிறது. கல்ப=கற்பனை அல்லது மயக்கம். விகல்ப= மயக்கமற்றநிலை. எவ்வித மயக்கமுமின்றி பரமானந்தத்தை உணர்தல். அப்படி உணரும் போதும், ஜீவன் தன் நினைவு முற்றும் மறக்காது பரமானந்தத்தில் ஈடுபடும். சஹஸ்ராரத்தை ஒட்டிய சக்கரங்களில், குண்டலினி நிர்வாணச் சக்கரத்தை அடையும் போது இந்நிலை கிட்டும்.

இது இரண்டு வகைகளாகப் பிரிக்கப்படுகிறது. அவை, சத்தானு சமாதி, திரைய சமாதி ஆகியவை ஆகும்.

3. நிர்விகல்ப சமாதி:

ஜீவனானது சுத்த சைதன்ய நிலையை அடைந்துவிடும் நிலைக்கு நிர்விகல்ப சமாதி என்று பெயர். தன் நினைவழிந்து பரப்பிரம்மத்துடன் முழுமையாக ஒன்றுவதே இந்நிலை. சமாதியை விட்டு எழுந்த பிறகும், இவ்வுலக மாயை எதற்கும் ஜீவன் ஆட்படாதிருக்கும். இந்த சமாதி நிலையை அடைவதற்கு குருவருளுடன் கூடிய கடும் முயற்சி தேவை. நீண்ட நேரம் அதில் தங்கியிருக்க மிகக்கடுமையான முயற்சியும் பயிற்சியும் தேவைப்படும். யோகிகளின் துணை கொண்டே இந்நிலை அடைய முடியும்.

4.அகண்டவிர்த்தி சமாதி:

இந்நிலையில், மனமானது காற்றிலாடாத சுடர் போலவும், கடலில் கரைக்கப்பட்ட உப்பைப் போலவும், யோகத்தில் முதிர்ந்து நிற்கும். இதைத் தொடர்ந்து பழகினால், அனைத்தும் சித்தத்தில் அடங்கி, பின் சித்தம் பிரம்மத்தில் அடங்கும். அப்போது நாமே பிரம்மம் என்பதை அறிவதே இந்நிலை.

5. சஞ்சார சமாதி:

அகண்டவிர்த்தி சமாதியிலிருந்து எழுந்த பின், உலகத்தில் சஞ்சாரம் செய்யும் போதும், கடமைகளைச் செய்யும் போதும், அனைத்தும் மாயை என்பதை உணர்ந்து சலனமற்றிருக்கும் மனநிலையே, சஞ்சார சமாதி.

6.ஆருட சமாதி:

தானே பரம்பொருள் என்பதை உணர்ந்து, தன் முன் தேவதைகள் தோன்றினாலும், அவை அனைத்தும் தன்னிலிருந்து தோன்றியவை என்பதை உணர்ந்து, அசைந்து கொடுக்காது இருக்கும் உறுதியான நிலையே ஆருட சமாதி. இதையே நிறைவான நிலை என்கிறார் கொங்கணவர்.

பகவான் ஸ்ரீ ரமணர் தம் திருவாக்கினால் கூறிய சமாதி நிலையின் வகைகள்:

1. மாயையினால் இவ்வுலகத்தை மறந்து நாம் இருக்கும் நிலையே தூக்கம்.

2. பரம்பொருளைப் பற்றியிருக்கும் நிலையே சமாதி.

3. பெருமுயற்சியின் காரணமாக, பரம்பொருளைப் பற்றியிருக்கும் நிலை, சவிகல்ப சமாதி.

4.பரம்பொருளுடன் ஒன்றாகக் கலந்து, இவ்வுலக மாயையிலிருந்து முற்றும் விடுபட்ட நிலை, நிர்விகல்ப சமாதி.

5. பரம்பொருளுடன் ஒன்றாகக் கலந்து, அந்நிலையிலேயே, எவ்வித முயற்சியுமின்றி நிலைபெறுதல், சஹஜ நிர்விகல்ப சமாதி.

பகவான் ஸ்ரீ ரமணர், 4 மற்றும் 5ம் நிலைக்குரிய வித்தியாசத்தை இவ்வாறு தெரிவிக்கிறார்.

"கேவல நிர்விகல்பசமாதி (4ம் நிலை), இதில், பரம்பொருளுடன் கலந்த நிலையிலும் மனம் என்பது மரிக்காதிருக்கும். எப்படி கயிற்றின் மூலம் கிணற்றின் உள்ளே விடப்பட்ட வாளியை மீண்டும் எடுக்க இயலுமோ, அதைப் போல், நிர்விகல்ப சமாதியை அடைந்த ஒருவர், அதிலிருந்து வெளிப்பட்டால், மீண்டும் இவ்வுலக மாயை அவரைச் சூழும்.

ஆனால், ஒரு கடலில் கலந்த ஒரு ஆறு கடலுடனேயே ஒன்றி விடுதல் போல், தான் எனும் நினைவு முழுவதுமாக அகன்று, பரப்பிரம்மத்துடன் ஒன்றறக் கலக்கும் நிலையே சஹஜ நிர்விகல்ப சமாதி. பரிபூரண ஞானம் அடைந்த நிலை இதுவே."

மனிதப் பிறவியின் நோக்கம் முழுமையாக பரம்பொருளை உணர்தலும், அதனோடு ஒன்றியிருக்கும் நிலை அடைதலுமே. யோக சாதனைகள் அந்நிலையை நோக்கி இட்டுச் செல்லும். ஆனால், இவை அனைத்திற்கும், குருவின் துணையும் முறையான பயிற்சியும் மிக அவசியம். இவை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இறையருள் மிக மிக முக்கியம்.

"ஜ்ஞான வைராக்ய ஸித்யர்த்தம் பிக்ஷ¡ந்தேஹி சபார்வதீ " என்று ஸ்ரீ ஆதிசங்கர பகவத் பாதர், அன்னபூரணி தேவியிடம் வேண்டுகிறார்.

அந்த பரம ஞான நிலையை அருள வேண்டி, எல்லாம் வல்ல இறைவனின் திருவடி பணிவோம்.

வெற்றி பெறுவோம்.!!!!!!

சஹஸ்ராரம்

மநஸ்த்வம் வ்யோம த்வம் மருதஸி மருத்ஸாரதி-ரஸி

த்வ-மாபஸ்-த்வம் பூமிஸ்-த்வயி பரிணதாயாம் ந ஹி பரம்

த்வமேவ ஸ்வாத்மாநம் பரிணமயிதும் விஸ்வ-வபுஷா

சிதாநந்தாகாரம் ஸிவயுவதி-பாவேந பிப்ருஷே

"ஹே தேவி, நீயே, ஆஜ்ஞா சக்கரத்தில் மனமாகவும், விசுத்தியில் ஆகாசமாகவும், அநாஹதத்தில் வாயுவாகவும், ஸ்வாதிஷ்டானத்தில் அக்னியாகவும் இருக்கிறாய். ஜல தத்துவமும் (மணிபூரகம்), பிருத்வி தத்துவமும் (மூலாதாரம்) ஆன நீ பிரபஞ்சமாக வடிவெடுப்பதற்காக, சிவனாரின் பத்தினி என்ற நிலையை ஏற்கிறாய்." (சௌந்தர்யலஹரி).

ஆதாரச் சக்கரங்களில், ஏழாவதாகவும், மேலானதாகவும் உள்ள சஹஸ்ராரத்தைப் பற்றி, நாம் இந்தப் பதிவில் பார்க்கலாம்.

சஹஸ்ரதள பத்மம், சஹஸ்ராரம், துரியம், தசஷடதள பத்மம், அதோமுக மஹாபத்மம், சஹஸ்ராரம்புஜம் என்று பல பெயர்களால் அழைக்கப்படும் சஹஸ்ராரம், நம் உச்சந்தலையில் அமைந்துள்ளது.

இது ஊதா நிறமானது. இருபது அடுக்குகளாக அடுக்கப்பட்ட ஆயிரம் தாமரை இதழ் வடிவமானது. ஒவ்வொரு அடுக்கிலும், 50 இதழ்கள் உள்ளன. மத்தியில் முழுநிலவு வடிவமும், அதனுள் கீழ்நோக்கிய முக்கோணமும், அதன் மையத்தில் பொன்னிற லிங்கமும் கொண்டதாகக் கூறப்படுகிறது. ஆயிரம் யோக நாடிகள் ஆயிரம் தாமரை இதழ்களாக உருவகப்படுத்தப்படுகிறது.

இது கபாலத்துக்கு நான்கு விரற்கடை உயரத்தில் இருப்பதாகவும் சில நூல்களில் கூறப்படுகிறது. இது பிரபஞ்ச வெளியோடு தொடர்புடையது. பிரமரந்திரம் வழியாக குண்டலினி இதை அடையும் போது, சிவசக்தி ஐக்கிய நிலை கிட்டும். 'பேரானந்தம்' என்று சித்தர்களும் முக்தர்களும் பாடிப் பரவும் நிலை இதுவே.'சமாதி நிலை' என்றும் இது வர்ணிக்கப்படுகிறது.

இந்தச் சக்கரத்தோடு தொடர்புடைய உடல் உறுப்பு மூளை, வலது கண், நரம்பு மண்டலம் முதலியன.

குண்டலினி சஹஸ்ராரத்தை அடைவதற்கு கடுமையான பிரத்தியேக‌ப் பயிற்சிகள் தேவை. யோகிகளுக்கும் ஞானிகளுக்குமே இந்த நிலை கைகூடும். இது முழுமையாகத் தூண்டப்படும்போது, பிரபஞ்சவெளியை முழுமையாக உணர முடியும். அண்டமும் பிண்டமும் (மனித உடலும்) ஒன்றே என்ற த‌த்துவம் அறிய முடியும். 'அஹம் பிரம்மாஸ்மி' என்ற நிலை வருவதால், இயற்கையின் நியதிகளை மீறி, மரணமில்லாப் பெருவாழ்வை அடைந்து காலங்கடந்து வாழும் உன்னத நிலை கைகூடுகிறது.கடும் உபவாச முறைகளை மேற்கொள்ளுதல், காற்றிலிருந்து உடலுக்குத் தேவையான சக்திகளைப் பெறுதல் முதலிய நினைத்துப் பார்க்க இயலாத செயல்களைச் செய்தல் சாத்தியப்படும்.

ஆஜ்ஞாவிலிருந்து ஸஹஸ்ராரம் வரை, பன்னிரண்டு ஸ்தானங்கள் சூட்சுமமாகச் சொல்லப்படுகின்றன. இந்தப் பன்னிரண்டில் கடைசியாக இருப்பது, ஜீவாத்ம, பரமாத்ம ஐக்கிய ஸ்தானம் என்று சொல்லப்படுகிற த்வாதசாந்தம். இகலோகத்தில் த்வாதசாந்தத் தலமாகச் சொல்லப்படுவது அங்கயற்கண்ணி அரசாளும் மதுரையம்பதியாகும்.

நமது மரபில், வயது முதிர்ந்த சுமங்கலிகளுக்கு நிறைய முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்படுவதை நாம் அறிவோம். இதன் காரணம், த்வாதசாந்தத்தில், பரதேவதை முதிர்ந்த ஸூவாஸினியாகத் தொழப்படுகிறாள்.

ஆஜ்ஞையிலிருந்து சஹஸ்ராரம் வரை, மேலும் சில சக்கரங்கள் கூறப்படுகின்றன.

முன் நெற்றியில், மனஸ், அதன் மேல், தலையின் பின்பாகத்தில், பிந்துவிஸர்க்கம்,(இது சோமச்சக்கரம் எனவும் அழைக்கப்படுகிறது. இது பதினாறு இதழ் கொண்ட தாமரையாக உருவகப்படுத்தப்படுகிறது).

அதன் மேல், மஹாநாதம், (இது 'ஏர்' வடிவத்தில் உள்ளது. இதனிலிருந்து வரும் ஒலியே, சிருஷ்டிக்குக் காரணம் என்று கூறப்படுகிறது).

நிர்வாணம், (இது வெண்ணிறமுடையது. நூறு வெண்தாமரை இதழ்களாலானது).

குரு (இது, சஹஸ்ராரத்திற்கு சற்று கீழாக அமைந்துள்ளது. வெண்ணிற பூர்ணசந்திர வடிவத்துடன், பன்னிரு வெண்தாமரை இதழ்களாலானது. மத்தியில் ஸ்ரீகுருவின் மஹா மந்திரமும் அவரது திவ்யத் திருவடிகளும் விளங்குவதாகக் கூறப்படுகிறது.இந்தச் சக்கரத்தை அடைந்த பிறகே சஹஸ்ராரத்தை அடைய முடியும்.'குருவருள் இருந்தால் திருவருள் கிட்டும்' எனச்சொல்லப்படுவது இதனாலேயே).

ஆகிய சக்கரங்கள் அமைந்துள்ளன.

ஸ்ரீ லலிதா சஹஸ்ரநாமத்தில் சஹஸ்ராரம் தொடர்பான ஸ்லோகங்கள்.

விசுத்தி, ஆஜ்ஞா சக்கர‌ங்கள், சோம (சந்திர) கண்டம் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.இவற்றிற்கும், சஹஸ்ராரத்திற்கும் இடைப்பட்ட பகுதியில் ருத்ரக்ரந்தி அமைந்துள்ளது. இதை குண்டலினி ரூபமான அம்பிகை அறுத்துக் கொண்டு மேலேறும் போது, சம்ஹார வாசனையிலிருந்து விடுதலை கிட்டும் என்று கூறப்படுகிறது. 

ஆஜ்ஞா- சக்ராந்தராலஸ்தா ருத்ரக்ரந்தி- விபேதினி |

ஸ்ஹஸ்ராராம்புஜாரூடா ஸுதாஸாராபி -வர்ஷிணி. ||

இதன் பொருள், ஆஜ்ஞையிலிருந்து ருத்ரக்ரந்தியை அறுத்துக் கொண்டு, குண்டலினி ரூபமாக மேலேறும் தேவி, 'ஸஹஸ்ராராம்புஜம்' எனப்படும்  சஹஸ்ராரக் கமலத்தை அடைந்து அங்கிருந்து கொண்டு உயிரினங்களைப் பேரின்ப நிலைக்கு உயர்த்தும் அருள் மழை பொழிகிறாள் என்பதாகும்.

ஸ்ரீ ஜ்வாலாமாலினி தேவி

தடில்லதா‍ -ஸமருசி: ஷட்சக்ரோபரி‍‍‍‍-ஸம்ஸ்திதா |

மஹாஸக்தி: குண்டலினீ பிஸதந்து -தனீயஸீ. ||

இதன் பொருள், மின்னல் போல் ஒளிப்பிரவாகமாக‌ ஒளிரும் தேவி, பின் ஆறு சக்கரங்களிலும் வியாபிக்கிறாள். மஹாசக்தியாய், சிவசக்தி ஐக்கிய ஸ்வரூபிணியாய், மூலாதாரத்திலிருந்து சஹஸ்ராரம் வரை, தாமரைத் தண்டின் உள்ளிருக்கும் நூல் போல் மென்மையாகவும், உறுதியாகவும் வியாபித்து அருளுகிறாள். 

ஸஹஸ்ரதள- பத்மஸ்தா ஸர்வ- வர்ணோப -சோ'பிதா |

ஸர்வாயுத -தரா சு'க்ல- ஸம்ஸ்திதா ஸர்வதோமுகீ. ||

'சஹஸ்ராரத்தில், எல்லாவித வர்ணங்களின் ஒளிரூபமாக பிரகாசிக்கும் தேவி,எல்லாவித ஆயுதங்களையும் தரித்தவளாக, எல்லா திசைகளையும் நோக்கும் முகங்களை உடையவளாக, உயிரினங்களில் சுக்கில ரூபமாக உறைபவளாக இருக்கிறாள்.'

ஸர்வவெளதன- ப்ரீதசித்தா யாகின்யம்பா- ஸ்வரூபிணி |

ஸ்வாஹா ஸ்வதாsமதிர்- மேதா ச்ருதிஸ்ம்ருதி- ரனுத்தமா. ||

'எல்லாவிதமான அன்னத்தையும் விரும்பி ஏற்கும் தேவி, யாகினி என்னும் பெயருடன் கூடியவளாகவும் அக்னியில் ஆகுதியாகச் சேர்ப்பிப்பவைகளை ஏற்கும் 'ஸ்வாஹா' எனும் தேவியாகவும், உயிரினங்களின் புத்தி மற்றும் நினைவாற்றலாகவும், தனக்கு மேல் எவருமில்லாத பரம்பொருள் நிலையிலும் உறைகிறாள்.'

ஸ்ரீ வித்யா மார்க்கத்தில, 'ஷோடசி' எனும் மந்திரமே, தலையாயது. இந்த மந்திர உபதேசம் பெற்றவர்களே நவாவர்ணபூஜை செய்ய இயலும் என்று சொல்லப்படுகிறது. சஹஸ்ராரத்தில், இந்த மந்திரரூபிணியான, மஹாஷோடசியாக அம்பிகையை தியானிக்க வேண்டும்.

'கௌரி சங்கர'த் தோற்றம்

சிவயோகநெறியில், சஹஸ்ராரத்திற்குரிய தலமாகத் தொழப்படுவது, திருக்கயிலையம்பதியாகும்.

சிங்கவரை மங்கையர்க டங்களன

செங்கைநிறை கொங்குமலர் தூய்

எங்கள் வினை சங்கையவை யிங்ககல

வங்கமொழி யெங்குமுளவாய்த்

திங்களிரு ணொங்கவொளி விங்கிமிளிர்

தொங்கலொடு தங்கவயலே

கங்கையொடு பொங்குசடை யெங்களிறை

தங்குகயி லாயமலையே

என்று திருக்கயிலையம்பதியின் பெருமையை, திருஞானசம்பந்தர் பாடிப் போற்றுகிறார்.

'மன்னும் இமயமலை' என்று புகழப்படும் இமயமலையின் வடக்குப் பகுதியில் திருக்கயிலாய மலைச் சிகரம் அமைந்துள்ளது. திருவைகுண்டம் திருமாலின் வாசஸ்தலமாகக் கருதப்படுவது போல், திருக்கயிலை மலை, சிவனாரின் வாசஸ்தலமாகக் கருதப்படுகிறது.

இந்துக்களின் மிக முக்கிய வடநாட்டு யாத்திரைத் தலங்களுள் ஒன்றான இது, அப்பர், சுந்தரர், சம்பந்தர் மூவராலும் பாடப்பெற்ற தலமாகும்.

இந்தச்சிகரத்தின் கீழ், மானசரோவர் ஏரி அமைந்துள்ளது. இது சக்திஸ்வரூபமாகவும், கயிலை மலை சிவ ஸ்வரூபமாகவும் கருதப்படுகிறது.

இந்த ஏரியின் அடியில், அம்பிகை, பொன்னாலான லிங்கத்துக்கு சிவபூஜை செய்வதாக ஐதீகம்.

இந்த ஏரி, பிரம்மாவால், தேவர்களின் நித்யானுஷ்டானங்களுக்காக உருவாக்கப்பட்டது. மிக விடியற்காலையில், நட்சத்திரரூபமாக தேவர்கள் வந்து போகும் காட்சி மெய்சிலிர்க்கச் செய்வதாகும்.

மானசரோவர் ஏரியும் கயிலைச் சிகரமும் இணைந்த காட்சி 'கௌரி சங்கரம்' என்றழைக்கப்படுகிறது.

தேவர் அறியாத தோற்றத்தான் தேவரைத்தான்

மேவிய வாறே விதித்தமைத்தான் - ஓவாதே

எவ்வுருவில் யாரொருவர் உள்குவார் உள்ளத்துள்

அவ்வுருவாய்த் தோன்றி அருள்கொடுப்பான் - (சேரமான் பெருமாள் நாயனார் அருளிய திருக்கயிலாய ஞானஉலா).

விஷ்ணு புராணம் இது உலகின் மையத்தில் இருப்பதாகக் கூறுகிறது. சூட்சும நிலையை அடைந்த ஆத்மாக்கள் மானசரோவர் ஏரியில் ,அன்னப் பறவைகளின் உருவத்தில் உலாவுவதாக நம்பிக்கை. முக்தியடைந்த ஆன்மாக்கள் வசிக்கும் இடமாகக் கயிலையங்கிரி கருதப்படுகிறது.

பஞ்சாட்சர மந்திரத்தின் மகிமை கூறும், சிவபஞ்சாக்ஷர ஸ்தோத்திரத்துக்கு இங்கு சொடுக்கவும்.

இத்தல யாத்திரை மிகக் கடினமானதெனினும், இறையருளால் ஆண்டுதோறும் மிகப்பலர் யாத்திரை சென்று வருகின்றனர். இந்த மலையை வலம் வரும் 'பரிக்ரமா' எண்ணிலாப் புண்ணியங்களை அள்ளி வழங்கக் கூடியது.

இறையருளால், சஹஸ்ராரத்தின் இரண்டாம் பாகத்தை அடுத்த பதிவில் பார்க்கலாம்.

வெற்றி பெறுவோம்!!!